Afwentelschaamte

Zelden stond in Nederland het klimaat zo centraal als de afgelopen week. Dagelijks ging het in de krant en op tv over de dappere klimaatspijbelende scholieren. Dus ronden we op deze plek er de week ook maar mee af.
Veel nieuwe inzichten heeft alle aandacht niet opgeleverd. Of het moet de ‘afwentelschaamte’ zijn die de baas van Tata Nederland oproept. Het verdienmodel van het staalbedrijf laat een CO2-heffing, gebaseerd op de vervuiler betaalt, niet toe. Dus in het belang van behoud van werkgelegenheid is het noodzakelijk een deel van de productiekosten af te blijven wentelen op de samenleving.
Dit raakt de kern van het klimaat- en milieuprobleem. Afwentelprincipes vormen de hoeksteen van de westerse economie waarop ook onze welvaart is gebaseerd, met rugwind van het aangaan van schulden. Ook dat laatste is een vorm van afwenteling op volgende generaties. De schuldenberg lijkt onbeperkt te kunnen doorgroeien tot in de hemel. Maar de planeet is beslist niet van elastiek.
Voor een omwenteling die van iedereen offers vraagt, ontbreekt nog draagvlak. Toch moeten we kiezen: een ecologische catastrofe of een overgang naar een ecologische beschaving, waarin om te beginnen een rookworst twee keer zo duur is als de vegetarische variant. In plaats van andersom, zoals nu het geval is.

HMC, Commentaar, 9 februari 2019

Startpagina Journalist en Schaker

Overzicht Politiek/Samenleving