Amerikaanse  Grexit-vrees

Als de Europese Unie de Grieken werkelijk zat is, waarom hakken de Brusselse bazen dan niet de knoop door en is het einde oefening voor Griekenland als euroland? Het antwoord weten we niet precies, maar we kunnen er wel naar gissen. De gevolgen van een Grexit zullen dramatisch zijn, niet alleen voor Griekenland, ook voor Europa, zelfs voor de hele wereldeconomie.
Ook de Amerikaanse president Obama heeft hiervoor nu gewaarschuwd op de top vande G-7 in Beieren. Obama benadrukte niet alleen het economische belang van een oplossing voor Griekenland. Hij wees ook op het geopolitieke aspect: de ligging van Griekenland zo dicht bij het Midden-Oosten. Strategisch gezien wil je zo’n land natuurlijk in je kamp houden.
Vorige maand gold 5 juni als deadline voor de Griekse kwestie. Die termijn is opgeschoven naar 30 juni en dat proces zal zich ongetwijfeld nog met sombere regelmaat herhalen.
Binnen de ingenomen stellingen is het probleem niet op te lossen. In Griekenland voltrekt zich inmiddels een humanitaire ramp, met een dramatisch gestegen zelfmoordpercentage, enorme werkloosheid, een steeds groter wordende groep die op voedselhulp is aangewezen, mensen die overlijden omdat ze zo geïsoleerd zijn geraakt, dat ze buiten de radar van de zorg blijven en niet tijdig behandeld worden. Niettemin volhardt de EU in zijn roep om hervormingen, zonder te specificeren hoe – en ten laste van wie – die ingevuld moeten worden.
Aan de andere kant staat de Griekse premier Tsipras die aan de macht is gekomen met beloftes die hij nooit kan waarmaken. Hij kan ook niet toegeven aan de EU, dat zou politieke zelfmoord zijn. Het nare aan Griekenland is de corrupte bovenlaag met ongekende privileges. Die kliek zal ook buiten schot blijven bij verdere hervormingen, waarvan de ‘gewone Griek’ het slachtoffer zal worden.
Herhaling van zetten, tijd kopen, meer zit er voorlopig waarschijnlijk niet in, maar de bom zal een keer barsten. Dat de Verenigde Staten zich nu ook in de discussie gaan mengen, is een nieuw element. Vorige week was er ook een soort doorbraak: voor het eerst werd vanuit een officieel instituut, de Nederlandse Rekenkamer, getwijfeld of de Nederlandse miljarden die aan Grienkenland zijn uitgeleend, ooit wel terug zullen komen. De boodschap was: hou maar rekening met niet of niet volledig. Dat staat haaks op uitlatingen van de Jan Kees de Jagers (voormalig minister van financiën) en de Halbe Zijlstra’s (fractievoorzitter van de VVD) die blijven doen alsof de schuld inclusief rente tot de laatste cent zal worden terugbetaald. Vroeg of laat zal verdere kwijtschelding van de schulden de enige oplossing zijn, hoe moeilijk dat ook te verkopen is aan achterbannen. Maar eerst zal het nog heel vaak vijf voor twaalf zijn.

HMC, Opinie, 9 juni 2015

Startpagina Journalist en Schaker

Overzicht Internationaal