Anne

Nog nooit eerder heeft Nederland zo massaal meegeleefd met een vermissing als de dertien dagen waarin het land tussen veel vrees en weinig hoop leefde rond het lot van Anne Faber. Was het de zo snel opgedoken mysterieuze selfie die niet meer losliet? Misschien was het ook de naam zelf wel, die klinkt zo vertrouwd dat iedereen makkelijk kan denken haar te kennen.
Nog nooit eerder heeft Nederland zo massaal lucht gegeven aan emotie, verdriet en gramschap na de ontdekking van het stoffelijk overschot in een natuurgebied bij Zeewolde. De petitie van een moeder van drie dochters is massief ondertekend, met de oproep de wet op het gebied van zedendelicten zodanig te veranderen dat zo’n drama nooit meer kan gebeuren. Emotioneel begrijpelijk, maar impliciet een keuze voor de doodstraf, waartegen de beschaving zich verzet. De vraag van de oom van Anne of de verschrikkelijke daad voorkomen had kunnen worden, verdient een antwoord. Via onderzoek naar de kliniek in Den Dolder en besef bij de politiek dat strengere wetgeving nodig is. Dat een tbs afhangt van de medewerking van verdachte aan psychisch onderzoek is niet meer vol te houden.

HMC, Zwart-wit, 14 oktober 2017

Startpagina Journalist en Schaker

Overzicht Politiek/Samenleving