Bescherming Europese levenswijze

Deze week buigen Europarlementariërs zich over de vraag of migratiezaken voortaan onder de noemer moeten vallen van – schrik niet en beslist geen grap – ‘bescherming van de Europese levenswijze’.
Ursula von der Leyen, de aanstaande voorzitter van de Europese Commissie stelt dit voor. De weerstand ertegen is terecht gezien de loop van de geschiedenis. De met de dividenden van koloniale uitbuiting aangejaagde industrialisatie heeft de afgelopen eeuwen het natuurlijk evenwicht op onze planeet ernstig verstoord, waarvan klimaatverandering het gevolg is.
De twintig procent rijksten van de wereld zijn verantwoordelijk voor zeventig procent van de uitstoot die tot de opwarming heeft geleid, waarvan de gevolgen primair in arme landen voelbaar zijn. De Wereldbank voorspelt dat in 2050 140 miljoen mensen in Afrika, Zuid-Azië en Latijns-Amerika ontheemd zullen raken door klimaatconflicten.
Manipulatie via taal is vaak een onderdeel van de migratiediscussie. De voorgestelde naam suggereert schaamteloos dat de Europese levenswijze beschermd moet worden tegen ‘indringers’. Beledigend en een miskenning van de morele klimaatschuld die Europa als rijk continent draagt.
De term Migratie in combinatie met Mensenrechten – op de naleving waarvan de EU nu wegkijkt na deals met dubieuze regimes puur gericht op het tegenhouden van migranten – hoort thuis in de naam van de portefeuille. Europarlementariërs moeten de EU behoeden voor verlies van geloofwaardigheid en geen laffe lippendienst bewijzen aan rechts-populistische partijen.

HMC, Commentaar, 1 oktober 2019