Btw-vlucht Britse kleinbedrijf naar Nederland

De Brexit blijkt ook voor veel kleine Britse ondernemers uit te lopen op een nachtmerrie. Voor veel Britse mkb-bedrijven ziet er niets anders op dan een kleine vestiging in een EU-land te openen. Dat gaat ten koste van de werkgelegenheid in eigen land. Nederland is als nieuwe locatie favoriet.
Pikant hierbij is dat Britse overheidsfunctionarissen de ondernemers adviseren de sprong naar het Europese vasteland te maken, als enige zinvolle oplossing om onder het enorme papierwerk en vooral de onvoorziene btw-heffingen uit te komen.
Rond de jaarwisseling, toen de Brexit zijn definitieve vorm kreeg, leek alles nog in kannen en kruiken. Premier Boris Johnson had immers juichend beloofd dat de Britse bevolking en de bedrijven nu eindelijk vrij waren om te leven en te handelen, zoals ze zelf wensten.
Nachtmerrie
De droom bleek al snel een nachtmerrie, zoals Andrew Moss uitlegt in the Guardian. Zijn bedrijf Horizon met 37 werknemers levert – ook in Europese landen – marketingproducten. Zijn vaste klanten moeten vanaf 1 januari opeens 20 procent btw op hun bestelling betalen. Ze haken dus af. ‘Begrijpelijkerwijs’, zegt Moss.
Hij overwoog eerst zelf de btw te betalen, maar realiseerde zich dat dit zijn verdienmodel te veel zou ondermijnen. Hij wendde zich tot een overheidsloket voor hulp bij Brexit-problemen en kreeg tot zijn verrassing te horen dat de overstap naar het buitenland de beste oplossing was.
Moss is bezig voor dit doel een nieuwe website te lanceren en zoekt een locatie voor een filiaal in Nederland. Het betekent dat hij in Engeland mensen moet ontslaan. Hij verwacht dat veel van de zes miljoen Britse kleinbedrijven (minder dan 50 werknemers) voor hetzelfde probleem staan.
Interesse
Tegenover de NOS bevestigde de Netherlands Foreign Investment Agency (NFIA) – een organisatie die buitenlandse bedrijven begeleidt bij het investeren in Nederland – dat 500 Britse bedrijven onlangs serieuze interesse hebben getoond om zich in Nederland te vestigen. Die trend herkent de Nederlands Britse Handelskamer, de NBCC. “We zijn vrijwel dag en nacht bezig Britse bedrijven te helpen bij het openen van een vestiging in Nederland”, aldus Lyne Biewinga namens de NBCC op de NOS-site. “Vooral mkb-bedrijven kijken naar Nederland vanwege onze goede infrastructuur, snelle digitale verbindingen en hoogopgeleide en goed Engelssprekende beroepsbevolking. Dat maakt Nederland tot één van de favoriete vestigingslanden.”

Mediahuis, Regionaal, 6 februari 2021

Brexit-deal stap dichterbij?

Boris Johnson – hij speelt een verloren partij – doet wat iemand in zo’n situatie, waarin bovendien de tijd begint te dringen, hoort te doen: een zet die in elk geval de schijn heeft een redelijke zet te zijn en de druk bij de tegenstander opvoert.
Voorzitter Jean-Claude Juncker reageerde opvallend mild op het verkapte remiseaanbod. Hij sprak van ‘vooruitgang’ en zag een nieuw ‘positief’ element. Johnson stelt voor om na de Brexit voor het hele Ierse eiland (het Britse Noord-Ierland en de republiek Ierland) een zone in te stellen met dezelfde regels voor alle goederen zodat het handelsverkeer zonder controles kan doorgaan.
Maken we het dan toch nog echt mee: een voorstel tot een compromis van een compromisloze?
Zekerheden zijn er niet in de Brexit-discussie en dat zal hier ook nog steeds gelden, alle scenario’s blijven mogelijk. Toch is juist met het naderen van de deadline eerder nuchtere redelijkheid dan paniek te verwachten. Niemand kan zich nog fratsen permitteren. Ook de reactie van Nigel Farage, het gezicht van de Brexit-campagne, duidt erop dat Johnson serieus bereid is tot een concessie. “Het is alsof je je hoofd in de bek van een krokodil steekt en hoopt dat alles goed gaat”, fulmineerde Farage. Hij is fel tegen het voorstel, een hoopgevend teken.
Johnson zet de Europese Commissie tegelijkertijd voor het blok. Wordt het plan verworpen, dan krijgt Brussel de schuld van de dan onvermijdelijke no-deal-Brexit. Een schijndreiging, zo kennen we Johnson weer. Een recent parlementsbesluit verplicht hem immers de EU om uitstel te vragen als er geen akkoord wordt bereikt, maar enige druk gaat er zeker wel van uit.

HMC, Analyse, 3 oktober 2019

Verward Koninkrijk

Nu hij ‘z’n land terug heeft’, gooit leider Nigel Farage van Ukip (United Kingdom Independence Party) het bijltje erbij neer. Hij wil ook zijn leven terug, zei hij gisteren laconiek. Het land dat hij na het Brexit-referendum claimt terug te hebben, is echter vooral een Verward en Verdeeld Koninkrijk.
In de Britse politiek speelt de onafhankelijkheidspartij Ukip slechts een marginale rol. Toch wist de partij premier Cameron ertoe te verleiden het referendum over het EU-lidmaatschap uit te schrijven. Farage vormde met Boris Johnson van de Conservatieven – door verraad in eigen kring inmiddels op een zijspoor gezet – het gezicht van het Leave-kamp. Vooral dankzij Ukip-leugens schaarde een meerderheid zich achter de Brexit. Farage gaat nu vrijwillig aan de zijlijn staan om anderen de rotzooi te laten opruimen.
Hoe de Brexit gestalte moet krijgen, weet nog niemand. Londen wil hiervoor de tijd nemen, heet het officieel. Hoewel, de Britse minister van financiën George Osborne vuurde zondag via de pers een schot voor de boeg af. Om vertrek van ondernemingen uit het Verenigd Koninkrijk en een recessie te voorkomen, wil hij de belastingen voor bedrijven verlagen van 20 naar 15 procent. Paniekvoetbal, en zeker geen verstandige actie om op deze manier de onderhandelingen met Brussel te openen.

HMC, Zwart-wit, 5 juli 2016

Zinloze chantage

De Britse premier Cameron moet de wanhoop nabij zijn. Om te voorkomen dat een meerderheid van de Britten op 23 juni tijdens het referendum stemt voor een Brits vertrek uit de Europese Unie, zette hij het zwaarste middel in. Cameron waarschuwde voor een nieuwe wereldoorlog die het gevolg van een Brexit kan zijn.
Dom. Britten die nog twijfelen – het is een ingewikkeld vraagstuk, waarvan lang niet alle consequenties zijn te overzien – zullen door deze chantage geprovoceerd kunnen worden om juist voor uittreding te stemmen. In Nederland waarschuwde toenmalig minister Donner in 2005 ook voor oorlog en een balkanisering van Europa bij een ‘nee’ in het referendum over de Europese grondwet.
Het hielp niet: 61,5 procent van de stemmers verwierp de Europese grondwet, net als eerder de Franse kiezers dat hadden gedaan.
De grondwet kwam er in 2007 alsnog, cosmetisch verpakt in het Verdrag van Lissabon.
De Britten zullen zich niet bang laten maken door hun premier. Hij zal snel zijn geloofwaardigheid moeten repareren en met inhoudelijke argumenten voor een blijvend Brits lidmaatschap moeten komen. Vreemd, dat politici blijven denken dat ze op zo’n manier een discussie kunnen manipuleren, hoe onverkwikkelijk het uiteenvallen van de EU ook moge zijn.

HMC, Zwart-wit, 11 mei 2016

Startpagina Journalist en Schaker

Overzicht Internationaal