Hemelwater

Ik ben een klimaatpessimist. Denk dat de klimaatverandering inmiddels onomkeerbaar is. Parijs is nog ver. En Parijs gaat qua klimaatdoelen al niet ver genoeg. De regering geeft wel blijk van urgentie, maar de vraag wie wat gaat betalen zal vast een spaak in het wiel steken.
Kunnen we er zelf nog wat aan doen? Minder vlees eten en niet meer vliegen? Doe ik al. Volgende stap: plantjes en gazon besproeien met drinkwater. Dat kan echt niet meer.
Na plaatsing bleek de regenton niet waterdicht, waardoor kostbaar opgevangen hemelwater – mooi woord – weglekte, niet eens veel. Stuurde een mail en kreeg een nieuwe. De lekkende mocht ik houden. Ik heb nu een hemelse opvangcapaciteit van ruim 400 liter. Genoeg voor een warme zomer. Niet dus, er zit al geen druppel meer in, nu het in Nederland niet meer regent.
De hortensia’s doen met treurigstemmende slappe blaadjes een dwingend beroep op mijn zorgplicht. Dus komt er van mijn nobele nieuwe principes niets terecht en geef ik ze toch leidingwater te drinken.
Mijn omgeving lacht me uit. Maar ik hou vol, na al honderden liters bespaard te hebben. En bijt stoer terug dat ik met mijn watermanagement misschien concreet al meer heb bereikt dan destijds de kroonprins.

De Gooi- en Eemlander, In 60 seconden, 7 juli 2018

Startpagina Journalist en Schaker

Overzicht Dagelijks Leven