Hoge nood in tijdnood

De Britse wielerheld Bradley Wiggins zei het onlangs zonder blikken of blozen in een tv-show: ‘Je laat het lopen’. De vraag luidde: wat doet een coureur als hij echt moet, op een moment dat de koers een plaspauze in de berm niet toestaat? Laten lopen dus. ,,Als het regent en bij vrieskou verwarmt het lekker je benen.”
Gatsie, kan geen optie zijn in de schaakarena. De lichaamshuishouding speelt ook hier een rol. De partij kan wel zes uur duren en kent geen onderbreking voor toiletbezoek. De gang naar het toilet kan dure bedenktijd kosten. Een schaker vermijdt daarom het samenvallen van hoge nood en tijdnood. Wc-bezoek kan hem of haar door tijdsoverschrijding de partij kosten, de klok blijft immers lopen. Persoonlijk plasmanagement slijt er vanzelf in, schakers zijn gewend om te plannen en vooruit te denken.
Arbiters zijn tegenwoordig extra alert op toiletbezoek, ze worden er zelfs speciaal op getraind. In de beslotenheid van het kleinste kamertje kun je stiekem elektronische hulpmiddelen raadplegen. Valsspelen met behulp van schaaksoftware zet de bijl aan de wortel van de sport. Daarom zijn de regels aangescherpt. Bij een afwijkende frequentie van toiletbezoek kan, nee móet de arbiter vragen stellen, hoe gênant ook. Wijk aan Zee is nog incidentenvrij. Geldt ook voor de honderden amateurs die minder in de gaten zijn te houden dan de profs.

HMC, sport, 22 janari 2015

Startpagina Journalist en Schaker

Overzicht Wim van der Wijk aan Zee