Klapvoet

Mijn rechtervoet deed raar, wikkelde niet meer goed af. Pats, bij iedere stap. Pats! Je hebt een klapvoet, zei mijn huisarts na enkele testjes. Of ik vaak met de benen over elkaar zit, vroeg de neuroloog naar wie ik verwezen was mij in Tergooi Blaricum. Onmiddellijk mee stoppen in dat geval, je kunt op die manier een zenuw afknellen. Hij onderwierp me aan een EMG, een zenuwgeleidingsonderzoek. Je krijgt elektrische schokjes toegediend die inzicht geven in de werking van de zenuwen, met schokkend resultaat: een belangrijke zenuw presteerde ondermaats, in beide benen nota bene. Kon duiden op een neuropathie, een ernstige zenuwaandoening. Andere zenuwen waren gelukkig OK. Opgelost, zei de neuroloog. Ik mocht van geluk spreken dat ik niet met de klacht was blijven doorlopen. Want ik was waarschijnlijk al geruime tijd bezig mezelf op deze manier onherstelbaar de vernieling in te helpen. De klapvoet is inmiddels verdwenen, ik loop weer als een kievit. Als privé-detective betrap ik me nog dagelijks op de verkeerde zithouding, zowel met links over rechts als andersom. Ik ben niet de eerste die zichzelf zo aan een klapvoet heeft ‘geholpen’. Vermoedelijk ook niet de laatste. Hopelijk wel de laatste onder de lezers van deze krant. Ik verliet de poli klapvoetend. Nu opzettelijk, bij wijze van dankbaar applaus.

De Gooi- en Eemlander, In 60 seconden, 6 oktober 2016

Startpagina Journalist en Schaker

Overzicht Dagelijks Leven