Klimaatwet

Nederland krijgt een Klimaatwet met de dwingende opdracht om meer te doen aan vermindering van de uitstoot van CO2 dan waartoe internationale verdragen ons verplichten. Over de hoofdlijnen van de wet zijn zeven Kamerfracties (113 zetels) het volgens diverse mediapublicaties inmiddels eens.
Hiermee treedt Nederland toe tot de voorhoede van landen die eerder deze stap namen: Groot-Brittannië, Mexico, Denemarken, Noorwegen, Zweden, Finland en Frankrijk.
Het akkoord is een poldercompromis, waarbij GroenLinks, PvdA, D66 en ChristenUnie water bij de wijn hebben gedaan om VVD en CDA aan boord te krijgen. Voor deze twee partijen, met een duidelijk minder groen profiel, betekent het een revolutionaire stap. Een Klimaatwet is om twee redenen gewenst: vanwege de urgentie van het gevaar van klimaatverandering. En het voorkomt dat de rechter op de stoel van de politiek gaat zitten, wat in strijd is met de principes van de trias politica.
In de wereldberoemde Nederlandse klimaatzaak uit 2015 oordeelde de rechter dat de Staat, gedagvaard door Urgenda, zijn zorgplicht ten opzichte van de burgers verzaakt. Op 9 oktober volgt de uitspraak in hoger beroep. Met een Klimaatwet komt het beschermen van de burgers tegen klimaatverandering daar te liggen waar deze thuishoort: bij de overheid.

HMC, Commentaar, 21 juni 2018

Startpagina Journalist en Schaker

Overzicht Politiek/Samenleving