Oostvaardersplassen

Aan de tekentafel is het simpel: zet een hek om een uitgebreid natuurgebied en laat er dieren los. Niets meer aan doen, er ontstaat vanzelf oernatuur die helaas een groot nadeel heeft: zij is wreder dan wij kunnen verdragen.
De Oostvaardersplassen produceren te weinig voedsel om alle grote grazers de winter door te helpen. Provincie Flevoland en Staatsbosbeheer hebben weloverwogen afstand gedaan van een zorgplicht. Dus vallen de creperende zwakste exemplaren onvermijdelijk om, als ze niet door afschot eerder uit hun lijden worden verlost. In 2016 oordeelde de rechtbank dat de gekozen vorm van beheer niet valt aan te merken als een onrechtmatige daad.
Het juridische en wetenschappelijke gelijk om niet bij te voeren stuit echter op het emotionele gelijk van mensen die terecht van oordeel zijn dat je dieren in omheind gebied zo niet aan hun lot mag overlaten. De provincie ziet zich nu gedwongen om tegen haar principes in toch tijdelijk te gaan bijvoeren, om chaos van particuliere acties te voorkomen. De roep om de stekker eruit te trekken wordt steeds luider. Begrijpelijk maar ook jammer, de beste oplossing kan ook uitbreiding van het gebied zijn met grotere kans op beschutting en overleven. Een commissie komt deze maand met een rapport waarin gezocht is naar een breed wildernis-draagvlak dat er waarschijnlijk niet is.

HMC, Zwart-wit, 3 maart 2018

Startpagina Journalist en Schaker

Overzicht Politiek/Samenleving