Koude Oorlog

De tijden van de gewapende vrede van de Koude Oorlog hadden als belangrijkste voordeel dat het overzichtelijk was. Het Oosten was solidair met het Oosten, het Westen met het Westen. Wij deugen, zij niet, dit gold aan beide zijden van het IJzeren Gordijn.
Met de val van de Muur leek de Koude Oorlog te zijn begraven, maar er wordt hard gewerkt om de wolf in schaapskleren weer tot leven te wekken. De Europese samenwerking op militair gebied krijgt een impuls, waarbij het vooralsnog om economische schaalgroottevoordelen gaat. Een opmaat naar een Europees leger mogen we er niet in zien. Dat is maar goed ook. Zolang de EU geen politieke unie is – en dat lijkt verder weg dan ooit door verdeeldheid en gebrek aan draagvlak – is een Europese krijgsmacht alleen om die reden al onwenselijk. Enkele dagen geleden kondigde de Amerikaanse defensieminister Carter aan dat de VS de militaire uitgaven in Europa zal verviervoudigen tot 3,4 miljard dollar. Hiermee beloont de VS Europa verrassend voor bezuinigingen op defensie. Het is volgens de VS nodig om het hoofd te bieden aan ‘een geavanceerde agressor’, waarmee Carter op Rusland doelt. Poetin zal echter hetzelfde denken en het Westen als agressor bestempelen, net zoals eerder met het uitbreiden van de NAVO naar het Oosten. Welkom terug, Koude Oorlog.

HMC, Zwart-wit, 6 februari 2016

Startpagina Journalist en Schaker

Overzicht Internationaal